ഏകാന്തതയുടെ
ഇരുണ്ട യാമങ്ങളിൽ
ജനലരികു ചേർന്നിരുന്നാൽ
പ്രാവുകൾ കുറുകുന്നത് കേൾക്കാം
വേദനയുടെ
പകൽപ്പാടങ്ങളിലൂടെ
കാലാ പെറുക്കി നടന്ന
നാളുകളിലെപ്പോഴോ
എവിടെയ്ക്കോ പറന്നകന്ന
ഇണപ്പ്രാവിനെപ്പറ്റി
വിരിയാതെപോയ
കുഞ്ഞുമുട്ടകളുടെ ആവരണം
കക്കിവെച്ച്
ദൂരേക്ക് ഇഴഞ്ഞുപോയ
നീളൻ പാമ്പിനെപറ്റി
ഏതോ മഴക്കാല
രാവുകളിലൊന്നിൽ
തക്കം പാർത്തിരുന്നു-
ചാടിവീണ മാർജ്ജാരന്റെ
വായിൽനിന്നും രക്ഷപെടുമ്പോൾ
കൊഴിഞ്ഞുപോയ
വെണ്തൂവലുകളെപ്പറ്റി
ജനലരികിലെ പ്രാവ്
കുറുകികൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു
എന്നെപ്പറ്റിതന്നെ കുറുകുന്നതുപോലെ.
ഇരുണ്ട യാമങ്ങളിൽ
ജനലരികു ചേർന്നിരുന്നാൽ
പ്രാവുകൾ കുറുകുന്നത് കേൾക്കാം
വേദനയുടെ
പകൽപ്പാടങ്ങളിലൂടെ
കാലാ പെറുക്കി നടന്ന
നാളുകളിലെപ്പോഴോ
എവിടെയ്ക്കോ പറന്നകന്ന
ഇണപ്പ്രാവിനെപ്പറ്റി
വിരിയാതെപോയ
കുഞ്ഞുമുട്ടകളുടെ ആവരണം
കക്കിവെച്ച്
ദൂരേക്ക് ഇഴഞ്ഞുപോയ
നീളൻ പാമ്പിനെപറ്റി
ഏതോ മഴക്കാല
രാവുകളിലൊന്നിൽ
തക്കം പാർത്തിരുന്നു-
ചാടിവീണ മാർജ്ജാരന്റെ
വായിൽനിന്നും രക്ഷപെടുമ്പോൾ
കൊഴിഞ്ഞുപോയ
വെണ്തൂവലുകളെപ്പറ്റി
ജനലരികിലെ പ്രാവ്
കുറുകികൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു
എന്നെപ്പറ്റിതന്നെ കുറുകുന്നതുപോലെ.
3 comments:
അവസാനത്തെ വരിയില്ലെങ്കിലും.....
കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു
ആശംസകള്
നഷ്ട്ടം അതാണ് പ്രാവുകളുടെ കരച്ചിൽ. കവിത കൊള്ളാം.
നന്നായിരിക്കുന്നു..
Post a Comment