കടല്ത്തീര മണലില്
കുഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു
ഞാന് മറന്നുവെച്ചൊരെന്
കാല്പ്പാടുകള് .
വേലിയേറ്റത്തിന്റെ ക്ഷുഭിത
മാലകളില് , നരവീണ് തുടങ്ങിയ
സ്മ്രിതികള് .
എന്റെ ഭാരം ചുമന്നു
എന്നോടൊപ്പം വളര്ന്നു
തെളിഞ്ഞ രേഖകള് .
ഞാന്പോലുമറിയാതെ
ഞാനെഴുതിയ ജീവസ്പന്ധനം.
ആഴങ്ങളുടെ ഏകാന്തതയില്----- -----=
നേര്ത്തു-നേര്ത്തു ഇല്ലാതാവുന്ന
പ്രാണന്റെ സ്മാരകശിലകള് .
No comments:
Post a Comment